Κυριακή, Ιουνίου 01, 2008

η καφρίλα σκοτώνει τη μουσική (και τους μουσικούς)

"Το να ξυπνάει όμως ένα συγκρότημα οπαδικά συναισθήματα σε κάποιους και να πετάνε μπουκάλια στη σκηνή, για μένα λέει πολλά" ("γνώμη" "κάποιου" σε forum). Τα οποία πολλά, βέβαια, είναι απελπιστικά λίγα, ειδικά όταν φτάνουν να δικαιολογούν εν μέρει ή να αποδέχονται συμπεριφορές όπως αυτή της οποίας γίναμε μάρτυρες (και παραλίγο θύματα) στην προχτεσινή συναυλία στο Θέατρο Πέτρας. Μου φέρνει στο μυαλό τις συνήθεις δηλώσεις "ειδημόνων", που γίνονται μετά από ευτράπελα ή επεισόδια στο γήπεδο (ή εκτός) από τα οποία έχει βγει ξυλοφορτωμένος ο διαιτητής και καταλήγουν -χωρίς πολλή περίσκεψη για το προηγούμενο και τα ήθη που καλλιεργούν- στην πρόταση "καταδικάζουμε την επίθεση, αλλά κι αυτός έδωσε δικαίωμα, είχε φάλτσα σφυρίγματα κλπ.". Ναι, μόνο που σε αυτή την πρόταση ΔΕΝ υπάρχει "αλλά". Όταν κινδυνεύει η ζωή ενός εργαζομένου, και μάλιστα σε ένα λεγόμενο-και παιχνίδι, ΔΕΝ χωράει κανένα "αλλά" στην ίδια πρόταση. Όταν πετιέται γυάλινο μπουκάλι με στόχο τη σκηνή -και προφανώς κάποιον εκεί πάνω ή, έστω, με πλήρη επίγνωση ότι κάποιον μπορεί να πετύχει- ΔΕΝ υπάρχει "αλλά". Ειδικά όταν όσοι βρίσκονται στη σκηνή το μόνο που έκαναν ήταν να παίζουν μουσική. Μην τρελαθούμε τελείως!...
Να εδώ λοιπόν η αλήθεια γυμνή, το μπουκάλι γυμνό, όπως το γέννησε η μαμά-φάμπρικα της Άμπσολουτ, όπως εκσφενδονίστηκε στη σκηνή, λάφυρο (εκείνης) της νύχτας. Μιας μεγάλης και ιδιαίτερης νύχτας για μας, που θα τη θυμόμαστε για πολλούς λόγους οι οποίοι απέχουν πολύ από το μπουκάλι και τέτοιες μιζέριες. Πικρή υποσημείωση όμως (η οποία δυστυχώς βρίσκει και συνέχεια στα φόρουμ -κάτω από το ίδιο καθεστώς πάντα, το βασίλειο της ανωνυμίας) θα παραμείνει και αυτό το γεγονός το οποίο ΕΥΤΥΧΩΣ (και είναι η μόνη λέξη που μπορεί να ειπωθεί) δεν κόστισε στη σωματική επάρκεια κάποιου μουσικού, αλλά μόνο ζημιά στην κιθάρα του Lagos -όχι και τόσο μικρή βέβαια... Όπως και πικρή η σύνδεση του timing της ρίψης της φιάλης με το στίχο του 'Αερικού' που τραγουδούσε εκείνη τη στιγμή η Σοφία: "ο νους μας είναι αληταριό κι όλο θα δραπετεύει"... Πολύ αληταριό τελικά ο συγκεκριμένος νους. Έξω καρδιά...



Προς απάντηση των επικίνδυνων σχολιασμών και προς παράκαμψη της ύποπτης και χυδαίας δημιουργίας εντυπώσεων: ΔΕΝ πετάχτηκαν άλλα μπουκάλια στη σκηνή, ούτε ήταν τόσο τραγικά τα πράγματα όσο θέλει να πιστεύει ο κάθε κακεντρεχής. Συνθήματα, ναι, ακούστηκαν, αλλά κυρίως τα αναμενόμενα σε τέτοιου είδους συναυλίες που στόχο έχουν κυρίως τους εργαζόμενους στα σώματα ασφαλείας, τις οικογένειές τους κλπ. καθώς και οι εκάστοτε απαιτήσεις αποφυλάκισης κρατουμένων που προέρχονται από τον αναρχικό χώρο. Αλλά μιας και το'φερε η κουβέντα, όταν ξυπνάνε οπαδικά συναισθήματα σε κάποιον, αυτό άραγε λέει πολλά γι αυτόν που τα "ξύνπησε" ή γι αυτόν που τα έχει κρύψει μέσα του (όχι και τόσο βαθιά απ'ό,τι φαίνεται) και τα έχει ανά πάσα στιγμή έτοιμα και για ψύλλου πήδημα;...

15 σχόλια:

Niemandsrose είπε...

Εφοσον αποφασίσατε πως "δεν υπάρχει αλλά", για ποιο λόγο παραμένει ανοιχτός ο σχολιασμός;

Για να αποδοκιμάσουμε όλοι μαζί εν χορώ - ως άλλοι οπαδοί- τις απόψεις του ψευδώνυμου (κι όχι βέβαια ανώνυμου, εκτός και αν η επωνυμία αφορά μονό στις...φίρμες πλέον ) σχολιαστή του φόρουμ αλλά και την ενέργεια κάποιου από το κοινό να αντιδράσει τόσο ακραία;

Ωραία, "δεν υπάρχει αλλά" αφού το θέλετε.

Δεν ξέρω αν έχετε ποτέ βρεθεί σε συναυλίες και φεστιβάλ στο εξωτερικό, αλλά έχετε υπόψη πως πάντα εκσφενδονίζονται μπουκάλια στη σκηνή αλλά και μεταξύ του κόσμου από κάτω.
από το Reading Festival που βρέθηκα πέρυσι ένα μικρο δείγμα:
http://www.youtube.com/watch?v=Zu0IGuurxNE

Χωρίς να υποχρεούμαι καταδικάσω η όχι το φαινόμενο, γιατί δεν επιφυλάσσω το ρόλο του δικαστακου για τον εαυτό μου, λυπάμαι που σε ακραίες καταστάσεις κρίνεται ο καθένας μας.

Θυμήθηκα και μια συναυλία με τον Τσακνη πριν χρόνια όταν του πέταξαν πλαστικά μπουκάλια στη σκηνή. Διέκοψε τη συναυλία και ζήτησε από την αστυνομία να επιληφθεί του θέματος. Τι συνέπεια. Λιγο πριν είχε τραγουδήσει ως γνήσιος επαναστάτης το "Δημόσιο φορέα".

Καλο απόγευμα.

costinho είπε...

Συ είπας...
Κανείς δεν απαίτησε ούτε καταδίκη, ούτε οπαδούς, ούτε είχε άλλες φονταμενταλιστικές αξιώσεις. Ούτε φυσικά ζήτησε τη συνδρομή της αστυνομίας.

Απλά, παρατηρείται μεγάλη ευκολία -και εξόχως χαμηλές αντιστάσεις- στη δημοσιοποίηση σχολίου (συνήθως κακεντρεχούς) κάτω από ένα ψευδώνυμο, όπως παρατηρείται και μεγάλη ευκολία στη ρίψη επικίνδυνων αντικειμένων όταν είμαστε "ένας-από -τους-πολλούς-που-κανείς-δεν-θα-μας-πάρει-πρέφα".

Για την ταμπακιέρα, όμως καλή μου niemandsrose, για την ταμπακιέρα ούτε λόγος. Για την ουσία... Και μη μου πεις ότι πρέπει να δεχτώ ως δεδομένο ότι όποτε βγαίνω στη σκηνή οφείλω να είμαι έτοιμος να αποκρούσω μπουκάλια... Να'παίζαμε punk, να'λεγα πάει στο διάολο, είναι μέσα στο concept! Θα μου πεις ίσως ότι πρέπει κι ο ακροατής να βρει τρόπο να αποδοκιμάσει αν κρίνει ότι έτσι πρέπει κι εγώ να είμαι έτοιμος γι αυτό. Δεκτό. Όχι όμως τρόπο που ενδέχεται να με αποκεφαλίσει κιόλας. Και πριν με πεις υπερβολικό, ξανακοίτα στη φωτογραφία τι είδους μπουκάλι προσγειώθηκε στον κιθαρίστα μας...

ΥΓ. Και πληζ, όχι συγκρίσεις με Τσακνή ή άλλους επιχορηγούμενους καλλιτέχνες. :)

Niemandsrose είπε...

Η ταμπακιέρα καλέ μου constinho, ποια είναι; Πως το μπουκάλι είναι γυάλινο και ως τέτοιο θα μπορούσε να τραυματίσει τον κιθαρίστα; Αυτό είναι το προφανές. Όπως και η ευκολία της λογικής "είμαστε "ένας-από-τους-πολλούς-που-κανείς-δεν-θα-μας-πάρει-πρέφα". Κι αυτό προφανές είναι.

Τα μπουκάλια, τουλάχιστον στο εξωτερικό, δε τα ρίχνουν σε ποστ-πανκ μπάντες αλλά σε όλους. Όπως δε δείχνει αποδοκιμασία σώνει και καλά το γεγονός. Πχ θυμάμαι στους Coral (όχι στο Reading Festival) πόσο πολύ είχε καλοπεράσει το κοινό και αποθεώνοντάς τους στο τέλος τους πέταξε μερικά πλαστικά μπουκάλια. Θα μπορούσαν αυτά να ήταν και γυάλινα, αν οι σεκιουριτάδες δε μας είχαν ψάξει όλους στην είσοδο.

Anyway, το θέμα δεν είναι το μπουκάλι αν ήταν γυάλινο ή αν ήταν άμπσολουτ ;b τελικά. Αλλά το γιατί διάλεξε κάποιος -πιθανά πιωμένος, σκέτη βότκα είναι αυτή- να πετάξει το μπουκάλι στη σκηνή τη συγκεκριμένη στιγμή.

Αν κάτω από τη φωτό του μπουκαλιού έβλεπα ένα κλιπάκι με τη Σοφία να ερμηνεύει το Αερικό, θα καταλάβαινα πως υπάρχει μια διάθεση αυτοκριτικής.

Τώρα με το να συνεχίζεις το διάλογο με "κάποιον" από "ένα φόρουμ" στο δικό σου μπλογκ, να δηλώνεις πως δεν υπάρχει "αλλά" και να στέκεσαι στο γεγονός χωρίς διάθεση αυτοκριτικής, ε, χμμ, με απογοητεύεις.

Φιλικά.

costinho είπε...

Σόρρυ, αν σε απογοητεύω, αλλά επειδή κάποιος μπορεί να πετάει ένα μπουκάλι πάνω μου, δεν σημαίνει ότι πρέπει γι αυτό το λόγο να κάνω την αυτοκριτική μου. Προφανώς και θα την κάνω είτε προσγειωθούν μπουκάλια είτε ούφο είτε κι αν δεν προσγειωθεί τίποτα. Και, ναι, το θέμα είναι ότι ήταν γυάλινο και αυτό το ξεχωρίζει ως προς το effect του θαρρώ. Γιατί αν είχε πάει 30 εκατοστά πιο πάνω, αυτή τη στιγμή δεν θα ήμουν εδώ να κάνουμε τα μπλογκο-κοκόρια, αλλά στο διάδρομο κάποιου νοσοκομείου. Μια όχι και τόσο φυσική κατάληξη για συναυλία θα έλεγα...

Δεν συνεχίζω διάλογο με κανένα, ούτε καν άρχισα με κάποιον. Την καφρίλα ήθελα να επισημάνω εκ μέρους του γκρουπ, γιατί είναι κρίμα "να σου χαλάνε τ'όνειρο και εσύ να τους αφήνεις"...

Επιμένω πως δεν υπάρχει "αλλά" και ακριβώς αυτό ήθελα να πω: πως η όποια αυτοκριτική, η οποία κριτική κάποιου τρίτου, η όποια γνώμη, είναι αισχρό να συνδέεται ακόμα και ως υπόνοια εξήγησης με τέτοιες πρακτικές. Κοινώς, δεν με ενδιαφέρει "γιατί" το πέταξε κάποιος. Αυτό λέω άλλωστε: ότι κανένα "γιατί" ή "επειδή" δεν μπορεί να καλύψει αυτή την καφρίλα. Τουλάχιστον όχι όσο δεν τον έχω θίξει ή προσβάλλει προσωπικά. Αλλά ακόμα και σ'αυτή την περίπτωση, η αιτιοκρατική σχέση "λόγια-μπουκάλι", δεν ανήκει σε αυτές που θεωρώ λογικές και ηθικά αποδεκτές...

Να'σαι καλά anyway!

Mantalena Parianos είπε...

Το ελληνικό "εναλλακτικό" κοινό είναι αντίστοιχο της ασχήμιας που διέπει γενικότερα τα ήθη αυτής της χώρας.

"Τα μπουκάλια, τουλάχιστον στο εξωτερικό, δε τα ρίχνουν σε ποστ-πανκ μπάντες αλλά σε όλους."
-Σοβαρό επιχείρημα! Ούτε καν ισχύει τόσο καθολικά όσο θέλεις να το περιγράψεις ομως.
Πες μας καλύτερα τι γίνεται ΜΕΤΑ τη ρίψη μπουκαλίών. Πες μας αν θα είχαν ποτέ φαινομενα όπως εκείνα που είχαμε εμείς στο τελευταίο Ejekt.
Κι αν θες να μας μιλήσεις για το "εξωτερικό όπου όπως λες γίνονται τα ίδια" (και το ξέρεις ότι ΔΕΝ είναι έτσι- πες μας για φεστιβάλ όπως το Rokskilde όπου δεν ανοίγει (πλέον) ρουθούνι.

Ανώνυμος είπε...

Εμένα με σόκαρε το γεγονός ότι αμέσως μετά τη ρίψη της μπουκάλας δεν ακούστηκαν ούτε τα κλασικά, αυθόρμητα επιφωνήματα αποδοκιμασίας προς αυτόν που το έκανε! Και φοβάμαι ότι δεν θα συνέβαινε το ίδιο αν το μπουκάλι είχε χτυπήσει το θανάση. Εγώ πάλι, επειδή στεκόμουν όρθιος μποροστά στη σκηνή, ακριβώς απέναντι από τον Costınho, πάγωσα. Συνειδητοποίησα ότι από τύχη δεν υπήρξε κάποιο θύμα, ειτε μέλος της μπάντας είτε θεατής. Άνετα θα μπορούσε κάπιος να το είχε φάει στο κεφάλι και να είχε τώρα εγκαταλείψει το μάταιο τούτο κόσμο. Κι εσείς καθεστε και προτείνετε στον Costınho "να κάνει την αυτοκριτική του"; Δεν πάμε καλά μου φαίνετε!

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι υπαινιγμός είναι αυτός για την ερμηνεία της Σοφίας στο Αερικό. Τι σχέση είχει με το μπουκάλι; Ναι, niemandsrose, και στο Reading πετάνε μπουκάλια. Επειδή είναι ηλίθιοι. Αλλά αν κάποιος ισχυριστεί ότι "καλά έκαναν και τους πέταξαν μπουκάλια γιατί έπαιζαν χάλια", πες μου εσύ τι είναι...

Ακόμα κι αν δεν συνέβαινε όμως το περιστατικό με το μπουκάλι, εγώ απογοητεύτηκα πάρα πολύ την Παρασκευή. Η συμπεριφορά της πλειονότητας του κοινού (υποτίθεται συνειδητοποιημένου και προοδευτικού) ήταν απλά απαράδεκτη. Δεν σεβάστηκαν ούτε τη μπάντα (η οποία είναι, κατά τη γνώμη μου, πάρα πολύ καλή), ούτε όσους θεατές ήθελαν να τους ακούσουν. Χαβαλές, κουβεντούλα, γελάκια. Και μετά κακεντρεχή σχόλια: τι βαρετοί που είναι, πώς την έχουν δει έτσι, πώς τόλμησαν να "εκτελέσουν" το τάδε κομμάτι... Ο διπλανός μου ξεπέρασε κάθε όριο, γκαρίζοντας σαν γαϊδούρι (κυριολεκτικά) την ώρα τού Hotel, και καλά μιμούμενος τη Σοφία. Η παρέα του το έβρισκε πολύ χαριτωμένο. Εγώ καθόλου και του το είπα, όχι και πολύ ευγενικά μάλλον. Και το βούλωσε για πέντε λεπτά. Αυτό από μονο του είναι πρόβλημα, δεδομένου ότι δεν αποτελούσε μειοψηφία. Αλλά όταν βγήκε ο θανάσης, ο ίδιος τύπος τον κοιτούσε στα μάτια και ήξερε όλους τους στίχου απέξω, όντας και πάλι πλειοψηφία. Εδώ λοιπόν έχουμε μεγάλο πρόβλημα και όποιος δεν το βλέπει νομίζω ότι έχει μεγαλύτερη σχεση με οπάδό παρά με μουσικόφιλο.

Αν αυτό είναι το κοινό που μπορούμε να έχουμε, εγώ το σιχάθηκα...

IGITIHI

Niemandsrose είπε...

Costinho, στο φόρουμ από το όποιο προέρχεται το απόσπασμα που έβαλες σε quotes γίνεται και μια γενικότερη προσπάθεια ερμηνείας του απαράδεκτου σε κάθε περίπτωση γεγονότος. Εκεί γίνεται και μία απόπειρα κριτικής των NoE. Γι' αυτό και μου έκανε εντύπωση πως απομόνωσες μια κουβέντα και δε το είδες πιο συνολικά. Αλλά καταλαβαίνω πόσο σε σόκαρε το περιστατικό και πως δεν είναι ίσως μια ψύχραιμη ώρα να το κουβεντιάσεις πιο πολύ.

Να μου επιτρέψεις σε παρακαλώ να καταχραστώ το χώρο σου και απαντήσω στις τσιτωμένες και προκάτ απόψεις του mantalena parianos μια που μου απευθύνθηκε.

"Το ελληνικό "εναλλακτικό" κοινό είναι αντίστοιχο της ασχήμιας που διέπει γενικότερα τα ήθη αυτής της χώρας."
Γενίκευση τόσο χοντροκομμένη που κανένα σχολιασμό δε χωράει.

"-Σοβαρό επιχείρημα! Ούτε καν ισχύει τόσο καθολικά όσο θέλεις να το περιγράψεις ομως."
Κράτα την εριστική γλώσσα για τους ομοίους σου. Τυχαίνει να έχω πάει σε πάρα πολλές ροκ συναυλίες στο εξωτερικό και ναι, σχεδόν πάντα βλέπω μπουκάλια πλαστικά να φεύγουν στη σκηνή. Γι' αυτό ακριβώς και οι σεκιουριτάδες μας ελέγχουν στην είσοδο όπως είπα και πριν αλλά ούτε που το πρόσεξες πάνω στην έξαψή σου να το παίξεις δικαστάκος. Δηλαδή τέτοιες συμπεριφορές είναι γνωστό πως εκδηλώνονται σε ανάλογα ιβέντ και γι' αυτό υπάρχει περισσότερη πρόληψη στο εξωτερικό. Γι' αυτό και δεν ανοίγει ρουθούνι όπως τυχαίνει να έχεις ακούσει. Κι αυτό ίσως χρειάζεται προς το παρόν στην Ελλάδα. Να περνάμε από την ξεφτίλα του σωματικού ελέγχου για να δούμε κανένα μπασίστα στα νοσοκομεία.

Igithi, δεν ισχυρίστηκα καθόλου ότι έπαιξαν χάλια και άξιζαν αυτή τη συμπεριφορά γι' αυτό ακριβώς επικαλέστηκα την εμπειρία από τους Coral. Δική σου παρερμηνεία είναι αυτή. Λέω όμως πως ασφαλώς κάτι σημαίνει αυτό και όποιος θέλει το αναζητά. Άλλο δικαιολογώ και άλλο προσπαθώ να καταλάβω. Απλά πράγματα.Γιατί τσιτώνεστε τόσο;

Niemandsrose είπε...

διόρθωση: Να περνάμε από την ξεφτίλα του σωματικού ελέγχου για να ΜΗ δούμε κανένα μπασίστα στα νοσοκομεία.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή niemandrose λες:

"Άλλο δικαιολογώ και άλλο προσπαθώ να καταλάβω. Απλά πράγματα.Γιατί τσιτώνεστε τόσο;"

Αν η absolute σε χτυπούσε στο κεφάλι (και όχι επειδή την ήπιες με λεμονάδα.....) θα προσπαθούσες να καταλάβεις ..... θα σκεφτόσουν δλδ ότι δεν δικαιολογείται η ενέργεια "αλλά" ρε παιδάκι μου ας αναλύσουμε τα περιστατικά που οδήγησαν τον ρίπτοντα σε αυτήν???? Δε νομίζω.... Αυτό εννοεί και ο Costinho ότι δεν υπάρχει "αλλα". Και γω συμφωνώ απολύτως, τέτοιες ενέργειες πρέπει να καραδικάζονται χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς "αλλά". Το δικαίωμα της ελέυθερης έκφρασης δεν δικαιολογεί σε καμιά περίπτωση τη βία, οποια κι αν είναι τα "αλλά".

Φιλικά
Μ.

Niemandsrose είπε...

M., έχεις δίκιο. Ήταν λάθος η χρονική στιγμή (επειδή είναι πρόσφατο το περιστατικό) αλλά και το πρόσωπο (ένα μέλος από τη μπάντα που το έζησε πιο έντονα από όλους εμάς) που διάλεξα να κάνω κουβέντα τύπου ανάλυση του τι μπορεί να σημαίνει αυτό που συνέβη. :( Αυτό λέω και πιο πάνω στον costinho. Είναι περιττό να πω ότι εύχομαι να μη ξαναδούμε τέτοια περιστατικά. (Κάποια πράγματα εννοούνται).

costinho είπε...

Καλή μου niemandsrose, άντε και πες ότι πέρασαν μερικές μέρες και δεν είναι πια πρόσφατο το γεγονός (εμείς ήδη στη μπάντα κάνουμε πλάκα μεταξύ μας γι αυτό). Άντε και πες ότι έχω μια φόρτιση παραπάνω και μου περνάει. Εγώ επιμένω: τι σόι κουβέντα μπορεί να γίνει σχετικά με το "τι μπορεί να σημαίνει αυτό που συνέβη"; Προσωπικά, αρνούμαι να εξάγω οποιοδήποτε συμπέρασμα, πέρα από το ότι το μπουκάλι εκσφενδονίστηκε από κάποιον λιωμένο κόπανο που ούτε το Βασίλη θα έτρεχε στο νοσοκομείο ούτε τη ζημιά στην κιθάρα του θα πληρώσει. Στη χώρα του "άλλος γαμάει, άλλος πληρώνει", τέτοιες συμπεριφορές θεωρούνται κεκτημένα δικαιώματα.

Όποτε και να γίνει αυτή η συζήτηση, με όποιους και να γίνει, είναι (ή θα'πρεπε να'ναι) αυτονόητο ότι ΔΕΝ μπορεί να συνδεθεί με την εμφάνισή μας, με το αν παίξαμε καλά, αν γούσταρε ή δεν γούσταρε ο Θανάσης (γιατί έχουμε και τέτοιες παραφιλολογίες πλέον...), τι ρούχα φορούσαμε, αν κάναμε μεγαλύτερα σόλο απ'ό,τι έπρεπε και δεν ξέρω τι άλλο χωρά ο (μικρός) νους του κάθε πειραγμένου που αντιλαμβάνεται όλα αυτά ως λόγους για ρίψη φονικών αντικειμένων. Αν αυτά δεν φαίνονται αυτονόητα, τότε καλύτερα ν'αλλάξω δουλειά ή να το (ξανα)γυρίσω στο punk. Εκεί τουλάχιστον ισχύει και ένα fair δούναι και λαβείν...

Επαναλαμβάνομαι, το ξέρω. Αλλά, τελικά, τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Δυστυχώς.

Ανώνυμος είπε...

klain main

Ανώνυμος είπε...

Αντιγράφω από το το σχετικό ''forum'' την απάντηση μου και γενικό σχόλιο:

Μπαίνω ελάχιστα στο site και θα ήθελα να κάνω 1 μόνο σχόλιο (μετά από ανάγνωση σχολίων για τον καινούργιο δίσκο και μία γενική ανάγνωση στο forum και ειδικά για την συναυλία zapatistas):

Υπάρχει άπειρη και απεριόριστη ανωριμότητα και αντιμετώπιση των μουσικών πεπραγμένων με ποδοσφαιρική αναγκεφαλιά τύπου ''οπαδός''. (γαμιέται ο θρύλος κι ο Πειραιάς και το ίδιο κάνει και η λεωφόρος και ο ΠΑΟ. Δικαίωμά τους άλλωστε χαχαχα).

Κύριοι και κυρίες λυπάμαι για το γεγονός οτι πάνω δεξιά λέει αφιερωμένο στον Θανάση Παπακωνσταντίνου!!!!!!Τί πράγμα αφιερώνεται ακριβώς; Οι προσωπικές αφιερώσεις-επιθέσεις;είναι όλα αυτά για γέλια! Άσχετοι μεταξύ ασχέτων να μιλάν για μουσική; (και μπουκάλια). Οποιός μπορεί έστω και μία νότα να αρθρώσει οφέίλει να ''σέβεται'' πάνω απ'όλα τον δημιουργό μικρού ή μεγάλου βεληνεκούς.Που αντιγράφει ή όχι! Όπως είπε κάποτε ο κ. Μάνος Χατζηδάκης οι μεγάλοι δημιουργούν και οι μικροί (βάζοντας τον εαυτό του εκεί) ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΝ.


Είμαστε μόνο Έλληνες
Ευχαριστώ,
Αλέξανδρος

costinho είπε...

Χωρίς δεικτική διάθεση, η δήλωση του Χατζιδάκι είχε ως εξής: "Οι μεγάλοι κλέβουν, οι μικροί αντιγράφουν", βάζοντας φυσικά τον εαυτό του στους πρώτους και ως απάντηση στις κλοπές μουσικών εισαγωγών και θεμάτων που του καταλόγιζαν κατά καιρούς. Η πιο περίφημη από αυτές είναι η ιστορία με την αγορά (έναντι ανταλλάγματος φυσικά) της μελωδίας του πρώτου στίχου του 'Αγάπη που'γινες δίκοπο μαχαίρι', η οποία προέρχεται (αυτούσια) από το 'Τρελέ τσιγγάνε για που τραβάς' που υπογράφει ο Τσιτσάνης. Η πλάκα είναι ότι το κομμάτι δεν είναι καν του Τσιτσάνη, αλλά της Γεωργακοπούλου και (για κάποιο λόγο) είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους να μπει το όνομα του Τσιτσάνη, αλλά τα χρήματα από τα δικαιώματα που αντιστοιχούσαν, θα της τα έδινε τακτικά. Όταν ο Χατζιδάκις αγόρασε αυτή τη μελωδία από τον Τσιτσάνη και η Γεωργακοπούλου παραπονέθηκε και ζήτησε χρήματα, ο Τσιτσάνης της απάντησε χαρακτηριστικά: "σκάσε μωρή ποτάνα, δεν πήρα λεφτά" (ναι, ποτάνα είπε).

Ανώνυμος είπε...

Σ'ευχαριστώωω και συγγνώμη για την ημιμαθή ανακρίβεια!!

 
 
 
 
Edited by © bananiotis