Δευτέρα, Ιανουαρίου 26, 2009

στο δήμαρχο μας με αγάπη

Ο άνθρωπος που οραματίστηκε μια Αθήνα ακόμα πιο γκρι, με ακόμα περισσότερο τσιμέντο, ακόμα πιο φλατ, ακόμα θερμότερη τα καλοκαίρια. Που μας έμαθε την αξία του πλαστικού -ως μια ρεαλιστική και βιώσιμη λύση που θα δώσει τέλος στις εμπρηστικές εμμονές- και το προστάτευσε ως δικό του παιδί, με πόνο ψυχής, με μόχθο, με αυτοθυσία και αυταπάρνηση. Ο φωτισμένος προύχοντας που μόνο εκείνος είδε και κατήγγειλε την πολιτιστική ένδεια του σπάταλου και ξενολάγνου Φεστιβάλ Αθηνών και πολέμησε με όλες του τις δυνάμεις το καρκίνωμα του Λούκου και οραματίστηκε ένα άλλο φεστιβάλ, ένα φεστιβάλ για όλους, ένα φεστιβάλ λαϊκό, ένα φεστιβάλ με ληγμένες παραστάσεις και σκυλολαϊκά νεκρόφιλα αφιερώματα σε απολιθωμένους συνθέτες, ένα φεστιβάλ της καρδιάς, το δικό μας φεστιβάλ, το φεστιβάλ των 2 ευρώ. Ο επιστήμονας που οραματίστηκε τσιμεντένια γκούλαγκ για τα πρεζάκια στο Θριάσιο και, κρίμα!, ήταν τόσο κοντά να πραγματοποιήσει κι εκείνο το όραμά του. Ο τολμηρός πολιτικός που δεν υπολογίζει ούτε πολιτικό κόστος ούτε την κηλίδωση της υστεροφημίας του και δεν αφήνει δέντρο για δέντρο όρθιο στην επικράτεια του Δήμου, όχι του Δήμου Αθηναίων, αλλά του Δήμου του, χέσε τους Αθηναίους, ποιους Αθηναίους, αυτός ο Δήμος είναι ο δικός μου Δήμος, επιτροπές και προσφυγές είναι τα στραβά της Δημοκρατίας, συγκεντρώσεις, υπογραφές και άλλες αηδίες είναι των κουλτουριάρηδων, οι διάφοροι που φωνάζουν και με ενοχλούν δεν είναι πολίτες, είναι βαλτοί, και τους αρέσουν οι βάλτοι και οι ελαιώνες και όχι όσα κάνω για πάρτη τους, αχάριστοι Αθηναίοι, μια δουλειά σωστή δεν μ'αφήνετε να κάνω επιτέλους. Ο μεγάλος άνδρας που μπορεί και δεσμεύει ολόκληρες διμοιρίες ΜΑΤ να δουλεύουν για πάρτη του, για το μεγάλο party του, που χτες τα ήθελε 24 ώρες on-line να φυλάνε με νύχια και με δόντια το στολισμένο πλαστικό δεντράκι από τους κακούς εμπρηστές και τωρα τα βάζει να φυλάνε εκείνους που κόβουν τα δεντράκια από τη ρίζα, σύρριζα, από τους κακούς, αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ, που τα θέλουν όρθια και πράσινα. Η συνήθης περίπτωση υπουργού που δεν μπορούν να του βρουν υπουργείο και τον στέλνουν για αγροτικό στη δημαρχία της Αθήνας. Ο δήμαρχος της διπλανής πόρτας. Όχι αυτής που γράφει απ'έξω 'δήμαρχος' βέβαια. Της διπλανής. Ένας δήμαρχος απών. Και επιλεκτικά παρών, κυρίως για κακό. Απολαύστε λοιπόν και την ιστορική ανάπλαση του τελευταίου εναπομείναντος πάρκου, Πατησίων και Κύπρου, Πλατεία Αμερικής:
σχετικά λινκς εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...Και φυσικά αυτός ο οποίος αφού χόρτασε την Αθήνα πράσινο, εμπνεύστηκε χωρίς αιδώ καμία τη δημιουργία "χώρου πρασίνου" (ναι καλα, σε πιστέψαμε) στα προσφυγικά της Αλεξάνδρας κατεδαφίζοντάς τα, χωρίς ούτε καν να διαννοείται να αναδείξει την ιστορική σημασία των κτιρίων. Στα Πατήσια ετοιμάζει ένα χώρο στάθμευσης απείρου πράσινου κάλλους με αρρωστημένα παρτέρια (βλ. Νοσοκομείο Παίδων στο Γουδη), στον δε Ελαιώνα κάποιο μνημείο αρχιτεκτονικής και ήπιας οικιστικής ανάπτυξης σαν αυτό που δώρισε ο Αβραμόπουλας στον (όχι και τόσο) Βωβό στη συμβολή Αλεξάνδρας και Κηφισίας. Είμαι παντελώς άθεος, αλλά το θέαμα της εκκλησίας την οποία ο Βωβός μη μπορώντας να κατεδαφίσει έπνιξε κάτω από τόνους μπετό και κυπελάκια από τα Starbuck's μόνο θλίψη μου προκαλεί.

Ανώνυμος είπε...

Προέκυψε και οπτικοακουστικό υλικό σχετικό με το έγκλημα του κτήματος Θων.
http://www.tvxs.gr/v4174
Ομορφιές...

 
 
 
 
Edited by © bananiotis