Δευτέρα, Φεβρουαρίου 22, 2010

ΜΙΚΡΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

ΤΟ ΚΡΥΦΤΟ

ΑμπεμπαμπλΟμμμ...
ΤΟΥκηθεμπΛΟμμμ...
ΑμπεμπαμΠΛΟΜτουκηθεΜΠΛΟμ
μπλΙΙΙΜ...
ΜΠΛΟΜ!!!
Φυλάει ο Juanito...

-Ξέρεις τώρα, κλειστά τα μάτια και σιγά-σιγά...
-Αν κλέψεις θα βγείς απο το παιχνίδι...
-Μπορείς να σκέφτεσαι τις κρυψώνες...
-Μέτρα δυνατά δυο φορές ως τα εκατό...

5 (...τέλος το παιδί, τώρα σχολείο...)
10-15 (..πρώτος έρωτας...)
20-25 (..σκοπιά με πένες...)
30-35 (..κόρη...)
40-45 (..γιός...)
50-55 (..κρίση...)
60-65 (..σύνταξη...)
70-75 (..προστάτης...)
80-85 (..πέσιμο...)
90-95 (..χέσιμο...)
100 ΦΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧ...
...............................................

(Μετά απο λίγες στιγμές)

-Ε ωρέ παιδί, που πήγε ο Juanito;
-Μάλλον όταν μέτρησε ως τα εκατό πάει κι αυτός.
-Χμ, τελικά θα μας αφήσουν να παίξουμε αυτό το παιχνίδι ως το τέλος;
-Κάθε φορά το ίδιο αναρωτιέσαι. Αφού το παίζουμε με ανθρώπους, έτσι θα γίνεται πάντα.
-Τέλοσπάντων. Πάμε να βρούμε τον επόμενο, να περάσει η ώρα μας έστω και πού ξέρεις.
-Ωπ, για δες την μπέμπα εκεί.
-Ε, ΚΟΠΕΛΙΑ ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΥΦΤΟ;

2 σχόλια:

"Αφού το παίζουμε με ανθρώπους, έτσι θα γίνεται πάντα."
Τί άλλο να πεις;

costinho είπε...

Δώσε μου λίγο το χρόνο να σκεφτώ πάνω σ'αυτό. Είναι που έβαλες και τον Χουανίτο μέσα και αμέσως αποκτά άλλη σημασία και προεκτάσεις. Χρόνος λοιπόν...

 
 
 
 
Edited by © bananiotis