Πέμπτη, Μαΐου 20, 2010

Κρίση, με πιάνει Κρίση...

Ήλπιζα πως δεν θα πέσω θύμα της Κρίσης. Όχι γιατί έχω αλλά γιατί δεν έχω. Δεν έχω δάνεια, δεν έχω γυναίκα και παιδιά, δεν ζω lifestyle με απλήρωτο αυτοκίνητο. Ένα ενοίκιο παλεύω και ότι αγοράζω απο βιβλία και cd. Τελικά όμως με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες και πλέον έγινα και εγώ άλλο ένα θύμα της Κρίσης αφού δεν μπορώ να βρω εισιτήρια για να πάω στο νησί το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Το πιστεύεις μοναδικέ μας αναγνώστη; Εντάξει παραδοσιακά θα μου πείς και εσύ τελευταία στιγμή πάλι αλλά δεν ήταν λογική η σκέψη μου πως λόγο της Κρίσης ποιοί θα έδιναν τα 120ευρώ του Highspeed για την Παροναξία για δύο μέρες συν τα έξοδα διασκέδασης! Εγώ θα σκεφτόμουν, αν είχα Κρίση, οικονομία για το καλοκαίρι που δεν ξέρουμε και τι μας ετοιμάζουν! Άσε που ένας άλλος λόγος είναι πως περίμενα μήπως υπάρξει κάποια ανάγκη στην δουλειά μου όπως σήμερα που καλύπτω μια συνάδελφο η οποία απέργησε για να φύγει πενθήμερο. Αλήθεια ρώτησα έναν φίλο "αλήτη, ρουφιάνο, δημοσιογράφο", καλό παιδί κατα τα άλλα, αν υπάρχει κάποια συνεδρία στην Βουλή σήμερα και για αυτό επιλέχτηκε η σημερινή μέρα για την απεργία, μου απάντησε αρνητικά... τι κρίμα να μην μπορώ να την κάνω και εγώ αύριο και να έφευγα απο σήμερα για το πενθήμερο στο νησί, αν και δεν ρώτησα για τα σημερινά δρομολόγια. Άσε μην πέσω απο κάνα σύννεφο πάλι ως Έλ-ληνας. Το πρωί άκουγα και τον πρόεδρο των καθηγητών να λέει πως το να κρεμάσουν τις εξετάσεις των μαθητών είναι κάτι που αφορά το μέλλον της νέας γενιάς, για τα παιδιά το κάνουν όπως και για τα παιδιά τόσα χρόνια συντηρούν οι ίδιοι το κύκλωμα της παραπαιδείας ή μήπως φταίνε τα παλιόπαιδα που δεν συγκεντρώνονται στην τάξη; Προχθές είδα και τον "μέγα συνθέτη" στην πρωινή της ΝΕΤ, όσο μπορούσε να χωρέσει στο τηλέπαράθυρο, να υποστηρίζει τον λαό και να τα βάζει με τα αφεντικά, ο καλλιτέχνης που χρέωσε για την προπέρσινη μπούρδα του στο Ηρώδειο το Ε.Φ. 500.000ευρώ περίπου για να φάνε όλοι μαζί τα "χρεωστούμενα" αφού τόσα χρόνια δεν του έδιναν την ευκαιρία να "φάει" κι αυτός όπως τόσοι άλλοι. Η αργία την ημέρα του Αγίου Πνεύματος μου θυμίζει τελικά αυτό που μας λέγανε στο σχολείο πως "όταν ο θεός έβρεχε μυαλό εσύ κρατούσες ομπρέλα" εγώ πάντως έχω να κρατήσω ομπρέλα απο το πρώτο έτος φοιτηταριού στην Κέρκυρα, έχετε δοκιμάσει την Κερκυραϊκή μπόρα; Άντε να γαμηθούμε όλοι μας και η Άγια Πνευματική μας Κρίση...

3 σχόλια:

costinho είπε...

Θα προσυπέγραφα κάθε γράμμα, ενθέτοντας κι άλλες λεπτομέρειες και γαργαλιστικές αναφορές. Είναι όμως αυτή η αναφορά στο "κύκλωμα της παραπαιδείας" που μου κάθεται κόμπος στο λαιμό, γιατί σκέφτομαι ότι αυτή η παραπαιδεία με έκανε άνθρωπο και με έφερε σε επαφή με την αληθινή γνώση, καθώς και αυτή η παραπαιδεία ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το γεγονός ότι ζω, υπάρχω και αναπνέω. Επίσης, αυτή ευθύνεται για το ότι σε λίγα χρόνια, δεν θα υπάρχει επίσημος τρόπος να γηροκομηθούν δίκαια και αξιοκρατικά οι δικοί μου, σύμφωνα δηλαδή με το πόσο έχουν δουλεψει και προσφέρει και, συνεπώς, καταβληθεί.

juanito είπε...

Όταν έγραψα σε σκέφτηκα αλλά όπως καταλαβαίνω έχω το σκάλωμά μου με το θέμα. Ζητώ και πάλι συγνώμη στις εξαιρέσεις του κανόνα, είτε είναι γνωστοί ή ξένοι!

costinho είπε...

Αρχίζω να καταλαβαίνω ότι μάλλον εσύ είχες πέσει σε άγριες εξαιρέσεις του κανόνα, γιατί κάπως έτσι βιωματικά αποκτάει κανείς αντίστοιχα σκαλώματα. Είναι περίεργο που δεν αντιμετωπίζεις πάντως το συγκεκριμένο θέμα μέσα από την εργασιακή ανάγνωσή του, ότι όπως και να'χει υπάρχουν εργατοώρες ξοδεμένες, όπως υπάρχει και ένα έργο -λιγότερο ή περισσότερο ποιοτικό, αυτό δεν έχει σημασία, αλλά τουλάχιστον αποτελεσματικό ως προς το σκοπό του. Σε παλαιότερη αναφορά σου, σε πείραζε ο ξυσταρχιδισμός των δημοσίων καθηγητών, τώρα εκείνοι που δουλεύουν δύο και τρεις δουλειές για τον βασικό ή εκείνοι που μάταια περιμένουν διορισμό και αναγκάζονται να συμπληρώσουν παραπάνω ώρες στη γύρα. Από αυτό συμπεραίνω ότι τελικά το πρόβλημα σου έγκειται στην έννοια καθηγητής και ως εκ τούτου είναι και αυθαίρετο και κοινωνιολογικά άστοχο.

Συν αυτώ, δεν αναφέρεσαι ποτέ σε άλλη παραοικονομική δραστηριότητα κάποιας συντεχνίας ή επαγγελματία, παρά μόνο σ'αυτήν -η οποία είναι παραοικονομική απέναντι στο κράτος και μόνο, και μάλιστα μόνο σε οικονομικό επίπεδο μεμπτή, αφού το ίδιο το κράτος ωθεί την πραγματική παιδεία να κοινωνείται μέσα στα σπιτικά ή φροντιστηριακά ιδιαίτερα.

 
 
 
 
Edited by © bananiotis