Παρασκευή, Ιουνίου 18, 2010

black flag

"Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα τελικά ότι πρέπει να ακυρώσω τις δύο συναυλίες μου στο Ισραήλ που ήταν προγραμματισμένες για τις 30 Ιουνίου και την 1η Ιουλίου.

Ζει κανείς με την ελπίδα ότι η μουσική είναι κάτι παραπάνω από απλός θόρυβος που γεμίζει έναν κενό χρόνο, είτε είναι χαρούμενη, είτε είναι μοιρολόϊ. Κι ύστερα υπάρχουν περιστάσεις που απλώς και μόνο το ότι προστίθεται το όνομά σου σε ένα συναυλιακό πρόγραμμα μπορεί να ερμηνευθεί ως πολιτική πράξη που αντηχεί πολύ περισσότερο απ’ οποιοδήποτε τραγούδι και μπορεί να υποτεθεί ότι δε νοιάζεσαι για τα βάσανα των αθώων. Δεν μπορώ παρά να πιστέψω ότι ανάμεσα στο κοινό που θα παρακολουθούσε τις συναυλίες μου θα υπήρχαν αρκετοί άνθρωποι που αμφισβητούν την πολιτική της κυβέρνησής τους σχετικά με τον εποικισμό και που αποδοκιμάζουν τις συνθήκες του εκφοβισμού, του εξευτελισμού και όσα ακόμα χειρότερα αντιμετωπίζουν οι Παλαιστίνιοι πολίτες, στο όνομα της εθνικής ασφάλειας.

Έχω επίσης μεγάλη επίγνωση της ευαισθησίας αυτών των θεμάτων, στον απόηχο τόσων πολλών πράξεων βίας που διαπράχθηκαν στο όνομα της απελευθέρωσης. Κάποιοι θα θεωρήσουν ότι δεν μπορείς να ξέρεις χωρίς να έχεις προσωπική εμπειρία, αλλά αν αυτά τα ζητήματα είναι υπερβολικά κρίσιμα και περίπλοκα για να τα διαπραγματευτείς σε μία συναυλία, τότε είναι επίσης απλώς αδύνατον να γυρίσεις και να κοιτάξεις αλλού.

Ζητώ ειλικρινά συγνώμη, για την όποια απογοήτευση, από κάθε έναν που έχει ήδη προμηθευτεί εισιτήριο καθώς και από τους διοργανωτές. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους των ισραηλινών μέσων ενημέρωσης, με τους οποίους είχα συζητήσεις εξαιρετικά ωφέλιμες και διαφωτιστικές. Εκείνοι μπορεί να θεωρούν αυτή την ανταλλαγή απόψεων ως χάσιμο του χρόνου τους αλλά για μένα είχε μεγάλη αξία και με βοήθησε να εκτιμήσω την πολιτιστική σκηνή. Ελπίζω να μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν παίρνω αυτή την απόφαση με ελαφρότητα ή για να πάρω θέση πίσω από οποιοδήποτε σημαία, ούτε ότι είναι κάτι για το οποίο φαντάζομαι ότι κατέχω οποιαδήποτε μοναδική ή αιώνια αλήθεια. Είναι ζήτημα ενστίκτου και συνείδησης.

Υπήρξε αναγκαίο να κλείσω τελείως τον διακόπτη και να απομονώσω τα ψέμματα της προπαγάνδας, το διπλό παιχνίδι και την υστερική γλώσσα της πολιτικής, τη ματαιότητα και τον εγωκεντρισμό των δημοσίων σχέσεων, για να μπορέσω τελικά να ξεδιαλύνω τις δικές μου αλληλοσυγκρουόμενες σκέψεις. Κατέληξα στα εξής συμπεράσματα:

Το λιγότερο που πρέπει να κάνει κάποιος, είναι να λάβει υπ’ όψιν του, το όποιο λογικό επιχείρημα προηγείται της καταφυγής σε πιο απελπισμένες μεθόδους. Μερικές φορές η παύση στη μουσική είναι πολύ καλύτερη από το να προσθέτεις ένα θόρυβο που δημιουργεί παράσιτα κι έτσι να την κάνεις να χαθεί. Δεν φαντάζομαι ότι θα ξαναλάβω πρόσκληση για να παίξω στο Ισραήλ, κάτι που είναι λυπηρό, μπορώ ομως να φανταστώ καλύτερες εποχές όπου δεν θα έγραφα κάτι τέτοιο.

Με ελπίδα για ειρήνη και κατανόηση,

Έλβις Κοστέλο"

Με αυτό το κείμενο, όπως δημοσιεύεται και στο προσωπικό website του, ο Έλβις Κοστέλο ακύρωσε τις δύο προγραμματισμένες συναυλίες του στο Ισραήλ για το τέλος Ιουνίου. Το ορίτζιναλ κείμενο εδώ. Δεν είναι ο μόνος βέβαια. Gil Scott-Heron, Santana, Pixies ("λόγω γεγονότων που μας ξεπερνούν"), Klaxons και Gorillaz Soundsystem, έπραξαν το ίδιο. Δεν σηκώνει περαιτέρω σχολιασμό το θέμα. Απλά όταν θα ξαναναφερθουμε στα τόσα και τόσα φράγκα που βγάζουν οι μεγάλες φίρμες, ας έχουμε και υπ'όψη μας ότι κάποιες από αυτές έχουν τόσα και τόσα guts να κάνουν τόσο ισχυρά και ουσιαστικά πολιτικά statements. Και κάποια στιγμή να χρεωθεί ότι η μεγαλύτερη αμφισβήτηση -εν είδει κινήματος- στις πολεμικές ορέξεις του νέου Άξονα, που καθοδηγεί δεκαετίες τώρα η διαπλανητική κυβέρνηση των ΗΠΑ, έχει προέλθει από το εσωτερικό των ΗΠΑ. Για να βλέπουμε και να μαθαίνουμε. Και τώρα βάλτε στο πικάπ λίγο Black Flag να γουστάρετε.

1 σχόλια:

Διάμα. είπε...

Rise above, we're gonna rise above.

 
 
 
 
Edited by © bananiotis