...

Κάποια ψυχή μου έλεγε ότι πάει καιρός που'χω (ή που'χουμε) να ποστάρω κάτι. Είναι αλήθεια. Ε και;
Η σιωπή, άραγε, δεν έχει να πει κι αυτή τα δικά της;

Σκοτεινή και παράξενη ετούτη η εποχή,
σιωπηλή μουσική, ηχηρή μοναξιά,
τραγουδούσε ο Μούτσης. Ο Δήμος.

Μια φωνή που τη γνωρίζω κάθε βράδι στα όνειρά μου
Παραιτήσου μου φωνάζει, παραιτήσου από παντού
Είναι τα ίδια μου τα λόγια που επιστρέφουν σε μένα
Έτσι καθώς σου τραγουδάω με το σφυγμό ενός νεκρού...