εκλογές στην ανδρομέδα

Διαβάζω στα νέα της εβδομάδας:
Μακρινός πλανήτης αυτοκτονεί με βουτιά στο μητρικό του άστρο. Θα καταστραφεί, βέβαια, ολοσχερώς σε κάνα εκατομμύριο χρόνια (λένε).
Κι άλλο ένα:
Τάσεις κανιβαλισμού εκδηλώνει ο πλησιέστερος γαλαξιακός μας γίγαντας, δηλαδή η Ανδρομέδα. Θα συγκρουστούν οι δύο γαλαξίες (λένε), δηλαδή η Ανδρομέδα και ο δικός μας -ο Milky Way- σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια. Το λέει και το τραγούδι: 'άιντε 'κει ψηλά, ψηλά στην Ανδρομέδα, άιντε πίνουν τσίπουρο και τρων' άλλους πλανήτες'...

Διαβάζω, επίσης, εκλογές. Σε κάνα μήνα.
Απομακρυσμένη κυβέρνηση αυτοκτονεί με βουτιά στη μήτρα της, στο σάπιο πολιτικό σύστημα, το οποίο πρώτα εκείνη σάπισε, και μετά τη σάπισε εκείνο.
Τάσεις κανιβαλισμού εκδηλώνουν οι πλησιέστεροι στους υπουργικούς θώκους γίγαντες, αλλά και οι πιο ελάσσονες -οι κολλητοί, οι παράγκες, οι πλιάτσικες, οι κουμπάροι...
Κι εκείνος που'χει στόμα, στόμα και δαγκάνει,
όλο μας λέει πως δεν το ξανακάνει.

Και καλά, εκεί βαθιά, βαθιά στα σωθικά μου.
Εκεί, άιντε, κάτι γίνεται κυρά μου.
Αλλά,... εδώ σιμά, κοντά δυο μέτρα βάθος;
Εδώ σιμά, που φυλακίζουνε το πάθος;
Ρίχνουν χώμα, ναι, με λουλούδια ραίνουν.

Και θαρρούν,... θαρρούν πως ξεμπερδεύουν;...