ρισπέκτ

55χρονος συνταξιούχος στο Βόλο συνελήφθη και κατηγορείται για 30 εμπρησμούς αυτοκινήτων και φορτηγών, τα οποία ήταν παράνομα σταθμευμένα. Η είδηση αναλυτικά πατώντας εδώ. Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι βία-ξεβία, με γκαζάκια ή χωρίς, και η καταστροφή τους ίσως είναι μια κάποια λύσις. Και ένα βήμα πέρα από τα αυτοκόλλητα -τώρα, που το θυμήθηκα, να παραγγείλω καινούρια παρτίδα από το σάητ (έλα μπες ΕΔΩ).

Ο ακήρυχτος πόλεμος της πόλης που ζω, είναι ο πόλεμος ενάντια στους πολίτες της, ενάντια στο δικαίωμά τους (ή στοιχειώδης βιοτική ανάγκη;) να περπατάνε, να κυκλοφορούν, να συνυπάρχουν, να επικοινωνούν, να ζουν καλά ή καλύτερα. Πόλεμος ενάντια στους πολίτες, αλλά και εντός τους και μεταξύ τους.

Περπατώντας, λοιπόν, στην Αθήνα, πολλές φορές σκέφτομαι πως μόνο αυτά ίσως είναι που θέλω από την πόλη μου: να μπορώ να περπατάω, να χωράω στο πεζοδρόμιο, να με χωράει ο τόπος, να χωράνε κι οι άλλοι, να είναι ίσιοι οι δρόμοι, να είναι λειτουργικοί, να μη φρακάρουν για ψύλλου πήδημα, να μη φρικάρουν (όλοι) για ψύλλου πήδημα, να χαίρεσαι βρε παιδί μου τη βόλτα, πως το λένε... Και, όχι, δεν μου φταίει κανένα κράτος, καμία εξουσία. Γιατί ξέρω πως για κάθε αυθαίρετο μπάτσο, υπάρχει και ένας αυθαίρετος οδηγός, ίσως και παραπάνω. Είναι πάντα πιο χρήσιμο να κοιτάμε πόσο στραβά αρμενίζουμε, ακόμα και στραβός να'ναι ο γιαλός.