Πέμπτη, Νοεμβρίου 09, 2006

Ο (μονίμως) υπερβάλλων Ζήλος

Στο τεύχος 338 του περιοδικού Αθηνόραμα, ο έγκυρος μουσικοκριτικός Αργύρης Ζήλος αφιέρωσε λίγες γραμμές και 3 αστεράκια (στην κλίμακα των 5) για το CD των Night On Earth. Ιδού το πλήρες κείμενό του:

"Απογαλακτισμένο απ'την αυτοσχέδια κραιπάλη των Paracroussis, θα έλεγες ότι το 8μελές σχήμα (πιάνο, κιθάρα, μπάσο, σαξόφωνο, φλάουτο, βιολί, ντραμς, φωνή) νιώθει πιότερη ζέση με τους ρομαντικούς συνειρμούς των πλήκτρων απ'ό,τι εκεί έξω στη μεταφορμαλιστική αρένα - που όμως δεν τη σκιάζεται κιόλας: ακούστε το φυγόκεντρο 2ο cd".

Στα comments αυτού του post μπορείτε να διαβάσετε και τις αντιδράσεις μελών του γκρουπ (ολόκληρος Ζήλος είναι αυτός!).

Αναρτήθηκε από nightonearth στις 2:03 π.μ.  

4 σχόλια:

costinho είπε...
Πέμ Νοε 09, 04:32:00 π.μ.  

Διαβάζοντας την κριτική του Αργύρη Ζήλου στο Αθηνόραμα, ως ταπεινός πιανίστας (και εν μέρει συνθέτης και παραγωγός) των Night On Earth, και αποφεύγοντας να χρησιμοποιήσω χαρακτηρισμούς που ανήκουν στο αποπροσανατολιστικό δίπολο "καλή/κακή κριτική", μου δημιουργήθηκαν οι εξής απορίες:

01. Ποιοι είναι οι Paracroussis; ...θέλοντας να πω πως εγώ γνωρίζω πολύ καλά ποιοι είναι οι Paracroussis, το ζήτημα είναι όμως ποιος από τους αναγνώστες του κ.Ζήλου γνωρίζει ποιοι είναι δαύτοι, τη στιγμή που τα live τους έχουν παρακολουθήσει 100 νοματαίοι όλοι κι όλοι και, απ'όσο θυμάμαι, δεν έχουν κυκλοφορήσει και κανά CD. Είναι άστοχο (και τελικά άδικο για τον κόπο των Night On Earth) να γίνονται οι Paracroussis σημείο αναφοράς και κλειδί αποκρυπτογράφησης της κωδικοποιημένης κριτικής του κ.Ζήλου. Περίεργο, δε, είναι το πως καταλήγει σε τέτοιου είδους συγκρίσεις, τη στιγμή που δεν έχει παρακολουθήσει ποτέ κάποιο από τα live events των Paracroussis...

2. Τι συνειρμούς άραγε παράγουν τα "πλήκτρα"; Ζητώ συγγνώμη για τη βέβηλη και καταχρηστική σύγκριση, αλλά καμώνομαι πως σπουδάζω και υπηρετώ την τέχνη του Keith Jarrett και του McCoy Tyner, και όχι κάποιου μεροκαματιάρη σε σκυλάδικο. Το πιάνο πέρα από μια αράδα "πλήκτρων", κουβαλά ως όργανο και μια αισθητική, η οποία αναφέρεται τόσο στους τρόπους εκτέλεσης όσο και στον ήχο του. Στους Night On Earth το πιάνο συμμετέχει ως πιάνο και η σημειολογία αυτής της πρότασης νομίζω πως είναι απλή. Και εφ'όσον ο κ.Ζήλος τρέφει ζήλο ιδιαίτερο για τη σημειολογία των λέξεων και των όρων, καταγράφεται ως ατόπημα η αναφορά του σε "ρομαντικά πλήκτρα".

3. Τι μουσική (είδους, ύφους, κατηγορίας, διάθεσης, αναφορών, κάτι τις τελοσπάντων) ακριβώς παίζουν οι Night On Earth; Η μετάβαση από το συνήθες ορολαγνικό παραλήρημα των μουσικοκριτικών στην περίπλοκη φιλολογία που ξεπερνά το νόημα και την ουσία του αντικειμένου που περιγράφεται, είναι απότομη και μας αφήνει με το στόμα ανοιχτό (όχι από θαυμασμό και δέος, αλλά ανοιχτό να χάσκει και να απορεί). Τι θα καταλάβει και πάλι ο δύσμοιρος αναγνώστης; Μετά την -ήδη- άγνωστη λέξη Paracroussis, το χάος γι'αυτόν, μεγαλώνει...

4. Οι απορίες του αναγνώστη τριπλασιάζονται εφ'όσον διαπιστώσει, διαβάζοντες όλες τις κριτικές του δισέλιδου, ότι οι περισσότερες κυκλοφορίες βαθμολογούνται με τρία ή τρισήμισι αστεράκια (στα πέντε), με εξαίρεση τον πάντα εξαίρετο Morricone που χτυπάει τέσσερα και μισό. Τελικά, ποια CD προτείνονται; Ποια είναι αξιόλογα, ποια ξεχωρίζουν;

5. Δεν είχα σκοπό να μπω σε τέτοιου είδους συγκρίσεις, αλλά θα το κάνω γιατί τα δύο μέτρα και σταθμά του κ.Ζήλου, μπορούν να γεννήσουν εμπάθειες. Επειδή έχω παρακολουθήσει και άλλες κριτικές που έχει κάνει σε κυκλοφορίες ελληνικών γκρουπ (και για να μην θεωρηθεί ότι γκρινιάζω μόνο επειδή αγγίζει το δικό μας δισκοκόπο), διαπιστώνω ότι η συνήθης βαθμολογία του -ανεξαρτήτως σχολίων- είναι το 3, το οποίο στέκεται άλλοτε ως αξιοπρεπής βαθμολογία, άλλοτε ως επιεικής, άλλοτε ως παρηγορητική και άλλοτε ως διθυραμβική. Ίσως να υπάρχει κάποια λογική βάση πίσω από αυτό, την οποία γνωρίζει ο ίδιος. Δεκτό. Αυτό που είναι αδύνατο να κατανοήσω είναι ποιο ακριβώς στοιχείο ή κίνητρο οδήγησε τον εν λόγω μουσικοκριτικό να χαρίσει απλόχερα 4 και μισό αστεράκια στο τελευταίο CD των Κόρε Ύδρο. Μήπως, άραγε, αυτή η κυκλοφορία στέκεται πιο ψηλά από τις άλλες και διακρίνονται σε αυτήν στοιχεία και προοπτικές που μπορούν να πάνε την τοπική (τραγουδοποιητική έστω) σκηνή πιο ψηλά ή -έστω- πιο πέρα; Πρόκειται περί κάποιας επανάστασης στα ντόπια ηχητικά δεδομένα; Ανήκει στις κυκλοφορίες που έλειπαν από το ελληνικό πεντάγραμμο και ήρθαν για να το σώσουν; Προτείνουν τελικά κάτι νέο και χτυπούν πράγματι την "καφενόβια βλακεία"; Είναι τα στοιχεία που συνθέτουν τον ήχο του συγκεκριμένου γκρουπ τόσο ξεχωριστά -ας πούμε δηλαδή, ερμηνεία, σύνθεση και ενορχήστρωση αγγίζουν σχεδόν το τέλειο; Έχω την εντύπωση πως όταν κάποιος βάζει σχεδόν άριστα σε μια δουλειά που ανήκει σε μια κατηγορία κυκλοφοριών για την οποία μέχρι πρότινος το "λίγο πάνω από τη βάση" 3 του φαινόταν αρκετό, σημαίνει πως έχει απαντήσει θετικά στα παραπάνω ερωτήματα. Οι υπόλοιποι όμως απλώς γελάμε. Σχεδόν χασκογελάμε...

Περαστικά!

 
nightonearth είπε...
Κυρ Νοε 12, 02:54:00 π.μ.  

Το βρήκαμε εδώ και το αντιγράφουμε όπως είναι, γιατί ταιριάζει ως σχόλιο σε αυτό το post. Όχι τίποτα άλλο, αλλά μη θεωρηθεί ότι έχουμε και τίποτα προσωπικό με τον Ζήλο... Από το forum του kithara.gr και συγκεκριμένα από τον mymood:

"Οταν στο τελευταιο Αθηνοραμα διαβαζα τον Ζηλο να προτρεπει συγκρατημενα να ακουσουμε αυτο το διπλο "φυγοκεντρο" οπως γραφει cd και να βαζει 3 αστερακια δηλαδη για αυτον κατι σαν πατος απο τα αξιοπροσεκτα, θελησα να τον ακουσω.
Και ξαφνικα η Νυχτα πανω στη Γη εγινε ηλιολουστη Ημερα. Μια πραγματι αυτοσχεδια αφοβη αγερωχη μεταφορμαλιστικη μουσικη. Πιανο κιθαρα μπασο,βιολι σαξοφωνο φλαουτο, ντραμς και βεβαια και φωνη. Ταχει ολα, ακροατες θέλει, περηφανους ελληνες μουσικοφιλους με τα ματια στο αυριο,που δεν τους σκιαζει τιποτε. Τωρα που γραφω σκεφτομαι με φοβο πια ποιο θαναι το επομενο βημα τους. Οταν μπηκα στο μπλογκ τους που μας εδωσε ο Καιν, καταλαβα οτι τα παιδια δεν ειναι μονο γνωστες, δεν εχουν μονο παθος για την μουσικη εξελιξη. Τα παιδια ατενιζουν στα ισα τον παγκοσμιο μουσικο γιγνεσθαι, το παρακολουθουν και δημιουργουν.

Να σημειωσω κι αυτο. Ειναι ο μονος δισκος τελευταια που σε καμια στιγμη του δεν προδιδει την ταπεινη προελευση του. Νομιζεις οτι ειναι ενας δισκος (παραγωγη,ηχος κλπ) που ηρθε απο την αλλη μερια του Ατλαντικου ή καλυτερα απο αλλο πλανητη μια Νυχτα ετσι ξαφνικα στη Γη, κι ετυχε να προσγειωθει εδω ..στην μικρη αυλη μας. Α ρε Ελλαδα εχεις φιλελληνα Θεο............"

 
Ανώνυμος είπε...
Κυρ Δεκ 03, 12:26:00 μ.μ.  

καλά ρε φίλε, πόσο καμμένος είσαι τελικά;

οι Night on Earth αυτοπροσδιορίζονται ως "μία μπάντα που ανέκυψε από έναν ζωντανό αυτοσχεδιασμό των Paracroussis", όπως αναφέρεται στις πρώτες κιόλας αράδες της βιογραφίας τους. και μετά αναρωτιέσαι πώς έμαθε ο Ζήλος τους Paracroussis;

άντε γεια, με τον Τάκη Τσουκαλά!

 
anastasisk είπε...
Πέμ Αυγ 13, 06:58:00 μ.μ.  

http://www.avopolis.gr/greek/interviews/default.asp?ID=282#

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)
 
 
 
 
Edited by © bananiotis