Οοο-Οοο-Όμορφη Θεσσαλονίκη

Από που ν'αρχίσουμε και που να τελειώσουμε;... Λείψαμε αρκετές μέρες από τα οικεία εδάφη της Αθήνας, ας πούμε μια βδομάδα, και έγιναν πολλά. Live κάναμε, live ακυρώσαμε, ταινίες είδαμε, κριτικές μας έγραψαν, συνεντεύξεις, χαϊλίκια, τι να πρωτοπούμε... Επειδή όμως δεν είμαστε λιγότερο ματαιοδόξοι από τον μέσο αρτίστα, κρατάμε καλό λογαριασμό (και αρχείο) των όσων λέγονται -και γράφονται- για το ψώνιο μας. Έχουμε και λέμε: κριτικές για το CDακι μας που δημοσιεύτηκαν σε Athens Voice και Καλειδοσκόπιο, καθώς και αναφορές σε άλλα έντυπα, ακολουθούν σε επόμενο ξεχωριστό post. Σ'αυτό το post, θα σας πούμε ότι περάσαμε πολύ ωραία στη Θεσσαλονίκη μαζί με την τρομερή παρέα του ΡΟΖ, το οποίο δυστυχώς δεν έσκισε στα βραβεία. Έσκισε όμως στις εντυπώσεις. Ήταν πολύ συγκινητικό να σταματάνε διάφοροι τον Αλέξανδρο συνέχεια μέσα στους χώρους του Φεστιβάλ για να του μεταφέρουν το πόσο συγκινήθηκαν και τους άγγιξε η ταινία. Όσο για την παρωδία των κρατικών βραβείων (αλλά και εν μέρει και αυτών του διεθνούς) και την αδικία σχετικά με το ΡΟΖ, παραπέμπουμε στα άρθρα των εφημερίδων Ελευθεροτυπία (κείμενο Βένας Γεωργακοπούλου) και Τα Νέα (κείμενο Κάγιου και κείμενο Δανίκα). Δεν ανησυχούμε ιδιαίτερα βέβαια, γιατί το ΡΟΖ θα βρει το δρόμο που του πρέπει κι αυτό το φροντίζουν πάντα οι υπόγειες διαδρομές που μας κάνουν και συναντιόμαστε -όταν αξίζει πραγματικά τον κόπο μια προσπάθεια. Η ευαισθησία της ταινίας και του δημιουργού της ξεχειλίζει και σίγουρα δεν μπορεί να χωρέσει στα "μοιράσματα" και στα "κανονίσματα" που κάποιοι χωμένοι σε γραφεία έχουν ονομάσει "ελληνικό κινηματογράφο".
Ένα δεύτερο μπράβο στον Αλέξανδρο, αλλά και στη Μαιρούλα και την Ειρήνη που (ως Mary & The Boy) έπαιξαν σούπερ στη βραδιά των κρατικών βραβείων και άντεξαν (όλη εκείνη τη μέρα) την ηλιθιότητα και την ανευθυνότητα των "υπευθύνων" του Μεγάρου Μουσικής. Είμαστε περήφανοι που τους είδαμε και τους ακούσαμε εκεί μέσα, αν και κάποιοι προσπαθούσαν για το αντίθετο.
Όπως επίσης, είμαστε περήφανοι και χαρούμενοι που μοιραστήκαμε τη σκηνή μαζί τους σε ένα από τα καλύτερά τους live, όπου πλάκα-πλάκα έπαιξαν 23 κομμάτια!!!!! Επίσημο review για το live αυτό μπορείτε να βρείτε εδώ, αλλά και εδώ, όπως επίσης και σε πολλά σαλονικιότικα blogs (τι διάολο, όλοι γράφουν εκεί πάνω;...).
Η βαβούρα πολλή μέσα στο Residents, η σκηνή στριμόκωλη, αλλά το κλίμα ηλεκτρισμένο (με την καλή έννοια που λένε). Κοινό που ήθελε πραγματικά να δει τα γκρουπ και να τ'ακούσει, χωρίς να τους ζητάει να αποδείξουν κάτι -κι αυτό ιδιαίτερα για την περίπτωση των Mary έχει μεγάλη σημασία, μετά από όλα αυτά που τους έχουν σύρει διάφοροι καλοθελητές. Εμείς σε ακουστική κατάσταση, με Λαγό σε jazz παράκρουση (πρώτη φορά πάτησε Θεσσαλονίκη το παιδί!), Κλείτο σε δημιουργικό παροξυσμό, Κωστή σε commando mood (θα αλώσουμε την πόλη...) και Σοφία με κουκλίστικη εμφάνιση και τσαμπουκά λοκατζή (πάλι με την καλή έννοια). Τι άλλο να πούμε εμείς; Απλά περάσαμε σούπερ και δεν ξεχνάμε βέβαια δείπνο συντελεστών ΡΟΖ τελευταία μέρα, όπου μετά από πολύ φαγητό και κρασί, η παρέα προσέφερε στους μαγαζάτορες μια πλούσια αναδρομή στο καλό ελληνικό και ξένο τραγούδι!...
ΥΓ.Το live στη Ξάνθη ακυρώθηκε (κυρίως για λόγους υγείας), με την υπόσχεση όμως εκ μέρους μας πως θα ανέβουμε σύντομα, πραγματοποιώντας και μια μίνι βόρεια περιοδεία!