(Ήταν μια) Καλή Χρονιά!

...τουλάχιστον αν αναλογιστούμε πόσα και τι είδους (και τι σημασίας) live είδαμε φετός. Κι αυτό είναι ένας μικρός (προσωπικός) απολογισμός του συναυλιακού 2006. Έχουμε και λέμε:

Aziza Mustafa Zadeh (@Ρωμαϊκό Ωδείο, Πάτρα, 01.09.06)
Μακράν το καλύτερο και συγκλονιστικότερο live που παρακολούθησα φέτος και ένα από τα καλύτερα ever. Από εκείνες τις συναυλίες που γεμίζεις με απόλαυση και νιώθεις τη μαγεία. Μια σπάνια καλλιτέχνιδα και ακόμα πιο ιδιαίτερη έμπνευση. Απλώς αισθάνομαι τυχερός που βρέθηκα εκεί. Όπως επίσης και στους...:

Pearl Jam (@OAKA, Αθήνα, 30.09.06)
Το δεύτερο καλύτερο live. Κυρίως για συναισθηματικούς λόγους. Αν και γεννηθείς το 79, ένιωσα πλέον (με το κλείσιμο και αυτού του καθυστερημένου γραμματίου) το πέρασμα στην ενηλικίωση...! Μια μεγάλη (ίσως η μεγαλύτερη εν ζωή) rock μπάντα σε ένα μεγαλοπρεπές show, όπου δεν υπήρξε δευτερόλεπτο που να αμφισβητείται γιατί αυτή η πρόταση δεν είναι υποκειμενική, αλλά μια αυταπόδεικτη αλήθεια. Συγκίνηση.

Από τα καλύτερα live επίσης που είδα:
Wayne Shorter Quartet (@ΧΑΝΘ, Θεσσαλονίκη, 01.11.06)
με John Patitucci, Danilo Perez και Brian Blade. Κουρυφή και πρωτοπορία!
Erik Truffaz (@Τεχνόπολη, Αθήνα, 21.06.06)
Χωρίς λόγια. Απογείωση!
Δημήτρης Δεσύλλας (@Μέγαρο Μουσικής, Αθήνα, 07.04.06)
Ρεσιτάλ του εκπληκτικού βιρτουόζου των κρουστών, με έργα σύγχρονων συνθετών, αλλά και μεταγραφή Bach για marimba (!!!) και, φυσικά, για φινάλε μια 'Ψάπφα' του Ξενάκη που έσπειρε!
Dayna Kurtz (@Μικρό Μουσικό Θέατρο, Αθήνα, 22.01.06)
Αποκάλυψη. Μαγεία. Γι αυτό και την ξανακαλούμε στο πλευρό μας! (αναμείνατε)
Burnt Festival (@Μικρό Μουσικό Θέατρο, Αθήνα, 08 & 09.05.06)
'Ντάξει, είναι λίγο φάση 'βλογάμε τα γένια μας', αλλά αξέχαστα θα μείνουν τα set των:
Στέλλα Ράμφου, Νίκος το Ελεφαντάκι & Νέση το Μουσικόψαρο, Δρ.Φρυόβολος Χαρούπης & Μάριος Φουαγκρά Περλόν, Bolek & Lolek (one of a hell!).
Επίσης, όλα σχεδόν τα live της Θερινής Ακαδημίας Jazz στην Κέρκυρα (Ιούλιος), με Sheila Jordan, Tim Hagans, Γιώργο Κοντραφούρη και Σύνολο Ιονίου Πανεπιστημίου.

Άλλα αξιομνημόνευτα live:
τα δύο των Trio,14 (και ειδικά εκείνο μαζί με τους Slavebreed το Νοέμβρη στο ΜΜΘ -έκοψε κώλους!), η solo-performance του Fred Van Hove τον Οκτώβρη στο Δίαυλο (μία μέρα μετά τους Pearl Jam!), η προτελευταία εμφάνιση του Θανάση Παπακωνσταντίνου στο Σταυρό του Νότου το Δεκέμβρη (εξόχως ανανεωμένος!), οι Tabako Trio στο Παράφωνο, οι Old House Playground στο After Dark, οι Mary & The Boy στην παράσταση 'Dance Of The Dance' στο Περοκέ, οι Stomp στο Λυκαβηττό τον Αύγουστο και η Baby Dee στο Δίαυλο το Μάιο.

Και, τέλος (ουφ! ναι, Κωστή, κουραστήκαμε!) πολύ καλά live ήταν κι εκείνα των Chap στο ΜΜΘ το Μάρτη, του mecha/orga στην ίδια γιάφκα το Φλεβάρη, των Ηώς Quartet, οι Ανάσες των Λύκων (δηλαδή Αγγελάκας και Βελιώτης και έγχορδη παρέα) στο Gagarin τον Απρίλη, ο Antony και οι Johnsons του στο Βράχων τον Ιούλιο και ο Κοντραφούρης (Small Reunion Triο) το Νοέμβρη.

Φυσικά, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στις χειρότερες συναυλιακές στιγμές που ζήσαμε (ευτυχώς δεν ήμουν μόνος να πάρω όλο το κρίμα), οι οποίες (ως κοινή συνισταμένη) χαρακτηρίζονταν από μια διάθεση αρπαχτής (ή καλύτερα, κακής αρπαχτής) από πλευράς καλλιτεχνών. Πρώτοι και χειρότεροι οι Current 93, δεύτερος ο Terry Riley στο Bios και τρίτοι και καταϊδρωμένοι οι Tiger Lillies παρέα με τον Alexander Hacke σε μια βαρύτατη ασέλγεια πάνω στο σοβαρό έργο του Lovecraft.

Όπως και δεν μπορώ να μην αναφερθώ και στο 'μη-live' της χρονιάς το οποίο δεν ήταν άλλο από εκείνο των Tool. Δεν ξέρω αν πρέπει να το φορτώσω στη DiDi Music ή στην συνεπή ασυνέπειά μου να παραμυθιάζομαι από υποσχέσεις ελλήνων διοργανωτών περί 'μοναδικών συναυλιακών στιγμών'. Αυτό πάντως που αντιλαμβανόμουν ως ακρόαμα μέσα στο γήπεδο ξιφασκίας, δεν με βοηθούσε να το διαχωρίσω (ηχητικά) από τις τελευταίες κυκλοφορίες του Merzbow και των Sunn O))). Και επίσης με δυσκόλευε πολύ να βρω μια ικανή εξήγηση για το ότι τρεις μέρες πριν ακούμπησα στο γκισέ της Ticket House 52 ευρώ. Γι αυτό λοιπόν, να γράψω 100 φορές: "Να μην ξαναπάω σε συναυλία που κοστίζει πάνω από 40 ευρώ εκτός αν είναι Herbie Hancock ή Keith Jarrett". Να μην ξαναπάω σε συναυλία που κοστίζει πάνω από 40 ευρώ εκτός αν είναι Herbie Hancock ή Keith Jarrett. Να μην ξαναπάω σε συναυλία που κοστίζει πάνω από 40 ευρώ εκτός αν είναι Herbie Hancock ή Keith Jarrett. Να μην ξαναπάω σε συναυλία που κοστίζει πάνω από 40 ευρώ εκτός αν είναι Herbie Hancock ή Keith Jarrett. Να μην ξαναπάω σε συναυλία που κοστίζει πάνω από 40 ευρώ εκτός αν είναι Herbie Hancock ή Keith Jarrett. Να μην ξαναπάω σε συναυλία που κοστίζει πάνω από 40 ευρώ εκτός αν είναι Herbie Hancock ή Keith Jarrett. Να μην ξαναπάω,,,