Τα παιδιά της γενιάς των 700 ευρώ τρώγονται μεταξύ τους. Αφού το κουμπούρι βγήκε once, γιατί να μην ξαναβγεί άλλωστε;... Καμία κοινή γνώμη δεν σάστισε βέβαια, κανείς δεν συγκλονίστηκε, κανείς δεν απόρησε, κανείς δεν εξήγησε επί της ουσίας. Και έτσι, για άλλη μια φορά, το μεγάλο πλήθος των στομάτων που χάσκουν μπροστά από την οθόνη της τηλεόρασης θα παραμείνει ως έχει, χάσκον. Τα βλέμματα θα παραμείνουν ως έχουν, αποχαυνωμένα. Τα αυτιά θα τραφούν με τις γνωστές πλέον ερμηνείες: εκπυρσοκρότηση ή ψυχική διαταραχή ή και τα δύο μαζί ή ασύμμετρη απειλή ή τσιγάρο πρέφα και καφέ και δεν βαριέ και δεν βαριέσαι αδερφέ. Όσο για τους νευρικούς ιστούς που μεταφέρουν στη χώρα του εγκεφάλου τα ερεθίσματα από τη χώρα του ανεγκέφαλου, κι αυτοί θα παραμείνουν ως έχουν: σε γενική απεργία.
ΓΡΑΦΟΥΝ
partners in crime
works
NIGHT ON EARTH
(Outlandish Recordings, 2006)
SECOND HAND
(Αχός/Sony, 2008)
Archives
-
►
2011
(16)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2010
(40)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (6)
-
▼
2009
(103)
- ► Δεκεμβρίου (9)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ▼ Φεβρουαρίου (8)
- ► Ιανουαρίου (18)
-
►
2008
(83)
- ► Δεκεμβρίου (14)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (8)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2007
(31)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (3)
Πέμπτη, Φεβρουαρίου 05, 2009
μικρές παράταιρες ιστορίες
Αναρτήθηκε από costinho στις 8:57 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλια:
Είναι πλέον τρομακτική η αναισθησία μας!...
Δημοσίευση σχολίου