Καθένας είναι μια πληγή
Κι ένα παράπονο κρυφό στάζει σαν βρύση
Και περιμένει τη στιγμή
Που όρθιος θα σηκωθεί και θα το τραγουδήσει
Καθένας είναι μια πηγή
Που περιμένει να εκραγεί να βγει και να κυλήσει
Κι από ψηλά μόλις την δει
Τη θάλασσα σαν εραστής διψάει να συναντήσει
Κάποτε εγώ κι εσύ θα βγούμε δεν μπορεί
κάτω στη θάλασσα
Θα διαλυθούμε μαζί όπως ορμάει η βροχή
μέσα στη θάλασσα
Δεν θα'μαι εγώ το σφυρί δεν θα'σαι εσύ η πληγή
θα'μαστε η θάλασσα
Δεν θα'μαι εγώ η πληγή δεν θα'σαι εσύ το σφυρί
θα'μαστε η θάλασσα
Κι ένα παράπονο κρυφό στάζει σαν βρύση
Και περιμένει τη στιγμή
Που όρθιος θα σηκωθεί και θα το τραγουδήσει
Καθένας είναι μια πηγή
Που περιμένει να εκραγεί να βγει και να κυλήσει
Κι από ψηλά μόλις την δει
Τη θάλασσα σαν εραστής διψάει να συναντήσει
Κάποτε εγώ κι εσύ θα βγούμε δεν μπορεί
κάτω στη θάλασσα
Θα διαλυθούμε μαζί όπως ορμάει η βροχή
μέσα στη θάλασσα
Δεν θα'μαι εγώ το σφυρί δεν θα'σαι εσύ η πληγή
θα'μαστε η θάλασσα
Δεν θα'μαι εγώ η πληγή δεν θα'σαι εσύ το σφυρί
θα'μαστε η θάλασσα
Γιάννη, σ'ευχαριστούμε άλλη μια φορά για τις λέξεις και τις ανάσες...
Γιάννης Αγγελάκας & Νίκος Βελιώτης - Μέσα στη θάλασσα
[ από το νέο δίσκο τους με τίτλο 'Πότε θα φτάσουμε εδώ' ]
1 σχόλια:
Είναι το τραγούδι που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση όταν πρωτάκουσα τον δίσκο. Έχει φοβερή ένταση!
Δημοσίευση σχολίου