δις γηαρς πλέηλιστ

Κάνοντας την πάπια (προσωρινά) για το χαμό που έχει ξεσπάσει γύρω από το χαρακτήρα και τη δεοντολογία των blogs -με αφορμή την αλητεία του press gr και την επικείμενη νομοθεσία που καταφανώς θα στοχεύει στον έλεγχο των blogs (σιγά σιγά ξε-κάνω την πάπια)- καταγράφω τους δίσκους που μου έκαναν κου-κου τους τελευταίους μήνες και διεκδικούν παραπάνω από πέντε (5) ακροάσεις στο πλέηερ μου.

Connie Price & The Keystones - Tell Me Something (2008)
heavy funk και ψήγματα hip-hop με σπουδαίους mc's να κάνουν την όλη φάση πιο-up-to-date-δεν-γίνεται και την ίδια ώρα άλλοτε υπέροχα χορευτική άλλοτε ελκυστικά σκοτεινή. εντυπωσιακό ντεμπούτο στην εκλεκτική Ubiquity

Sleepytime Gorilla Museum - Grand Opening And Closing! (2001)
...αλλά και η υπόλοιπη δισκογραφία ('Of Natural History', 'In Glorious Times', 'Live'). παιδιά της μεταμοντέρνας μόδας (?) του heavy ήχου (βλέπε Mr.Bungle και συλλήβδην πρότζεκτ του Mike Patton), που κουβαλάνε όμως μια ιδιαίτερη τρέλα και κάνουν πλέον τον Patton να ακούγεται κλισέ και ρετρό (χοντρό αυτό). επίσης, side πρότζεκτ της βιολονίστριας Carla Kihlstedt των περίφημων Tin Hat (πάλαι ποτέ Tin Hat Trio) -καμία σχέση όμως!

Charming Hostess - Sarajevo Blues (2004)
επίσης πρότζεκτ που έχει χώσει τη μούρη της (και το βιολί της) η Kihlstedt, κυκλοφορία στη Tzadik του John Zorn, ένα γυναικείο φωνητικό τρίο που τραγουδά ιστορίες από τα πολύπαθα βαλκάνια και την πολύ πρόσφατη ιστορία τους πάνω σε φόρμες και τεχνικές που ξεκινούν από την παραδοσιακή πολυφωνία της περιοχής και φτάνουν μέχρι την avant-garde και το beatboxing.

Γιάννης Αγγελάκας & Νίκος Βελιώτης - Πότε θα φτάσουμε εδώ (2007)
εξαιρετική συνέχεια (και κατιτίς πιο groovy) στο ιδιαίτερο πρότζεκτ 'Ανάσες των λύκων'. το τσέλο του Βελιώτη σε μεγάλη φόρμα και οι στίχοι του Αγγελάκα απλοί και ώριμοι, άγριοι και συγκινητικοί. 'Πότε θα φτάσουμε εδώ, δεν έχει δρόμο πιο σκληρό πιο δύστροπο απ'αυτόν'...

Δημήτρης Μυστακίδης - 16 Ρεμπέτικα Τραγούδια με Κιθάρα (2007)
γνωστά και άγνωστα ρεμπέτικα και παλιά λαϊκά, ενορχηστρωμένα μόνο με κιθάρα, παιγμένα και τραγουδισμένα με ψυχή και μεράκι από τον δεξιοτέχνη του οργάνου και ταυτόχρονα μια βαθιά μελέτη στην κιθαριστική παράδοση τόσο από άποψη τεχνικής όσο και ρεπερτορίου.

Cavalera Conspiracy - Inflikted (2008)
κυκλοφορεί στις 25 Μαρτίου, αλλά τα αλάνια το έχουν ήδη κατεβάσει και έτσι το βρήκαμε κι εμείς. η μεγάλη επιστροφή των αδερφών Cavalera, Max (Sepultura, Soulfly) και Igor (Sepultura, Mixhell), που ανακαλεί στη μνήμη εποχή 'Arise'. αν αυτό δεν τα λέει όλα, προσθέστε και κάποια περάσματα industrial αισθητικής και πειραγμένες κιθάρες-κληρονομιά των τελευταίων πρότζεκτ στα οποία είχαν εμπλακεί. έκρηξη!

Eddie Vedder - Into The Wild (2008)
soundtrack της νέας ταινίας του Sean Penn. στο ύψος των τελευταίων κυκλοφοριών των Pearl Jam, όπερ σημαίνει: δεν μας πάει πουθενά παραπέρα, αλλά νιώθεις ότι ακούς ένα δίσκο με τη στόφα του αριστουργήματος. ο (όποιος) θεός να τον (τους) έχει καλά να μας χαρίζουν κι άλλα τέτοια "αδιάφορα" αριστουργήματα. μήπως τελικά είναι αυτή η σπουδαία φωνή του που φταίει -και μόνο;

OST - My Blueberry Nights (2007)
Norah Jones, Cat Power, Ry Cooder, Otis Redding, Ruth Brown, Mavis Staples, Amos Lee, Cassandra Wilson, Gustavo Santaolalla. Τα ονόματα αρκούν. Και πολλοί ξέρουν ότι θα μπορούσα να γράψω ολόκληρα σεντόνια για το soundtrack και την ταινία και την Norah και τον Kar-Wai και και και και και και...

Kling Klang - The Esthetik Of Destruction (2006)
ιδιότυπη instrumental φάση post-rock αίσθησης (πσσσσσσς...), οι οποίοι ώρες ώρες φέρνουν στο μυαλό γκρουπ τύπου Kyuss, βάλε και κάτι αναλογικά σύνθια μέσα για να έχεις μια εικόνα και που-και-που λίγο θόρυβο. τώρα, πως αυτοί θα ανοίξουν (κάποιες από τις φετινές) συναυλίες των Portishead, ένας θεός ξέρει...

επί τροχάδην, όμορφοι funk δίσκοι:
Sharon Jones & the Dap-Kings - 100 Days, 100 Nights (2007) έρχονται και λάιβ τον Ιούνιο, θενκ γκαντ!
The Bamboos - Step It Up (2006) σύγχρονο funk στο γνωστό μοτίβο της Tru Thoughts (βλέπε Quantic Soul Orchestra)
The Apples - Killing EP (2007) α-πί-στευ-τη διασκευή στο 'Killing In The Name Of' -δύσκολο να το βρεις, πανεύκολο να το χορέψεις και να γουστάρεις
The New Mastersounds - Remixed (2007) από τα καλύτερα νεο-funk σχήματα της παραδοσιακής σχολής -δηλαδή χωρίς dj's, λούπες και κόλπα- εδώ με dj's, λούπες και κόλπα.

...αρκετά δεν είναι;