Ψάχνοντας ακόμα απαντήσεις ή έστω κάποιες θέσεις και οπτικές, αναφορικά με τη σημασία και την επίδραση των blogs, τη νέα αυτή μάστιγα της εποχής μας (sic), αλιεύω από'δω κι από'κει ατάκες και αφορισμούς, απόψεις και εκφράσεις, μπας και βγει καμιά άκρη. Ή, έστω, κάποιες άκρες. Ταυτόχρονα, προσπαθώ -όσο μπορώ- να αποτινάξω την αποστροφή που μου προξενεί (αυτόματα και αυθόρμητα) κάθε ορολογία που αγωνιά να περιγράψει και να συμπυκνώσει ένα μαζικό κοινωνικό φαινόμενο και να εξειδικεύσει τις διάφορες (και διαφορετικές) πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας, δημιουργώντας εικονικές και α-νόητες υποκατηγορίες -οι οποίες αντί να αναδεικνύουν τον ενιαίο χαρακτήρα της καθημερινών (και όχι μόνο) κατακτήσεων της ανθρώπινης πράξης, αντίθετα έχουν ως στόχο τον ανούσιο επιμερισμό τους και την αποσπασματικότητα των ερεθισμάτων και των νοημάτων. Σε απλότερα ελληνικά: τι πάει να πει 'blogger'; Ή, όπως αλλιώς λένε, τι πάει να πει 'χρήστης internet'; Άραγε, ανήκω σε κάποια φυλή ή κάποια κοινότητα χωρίς να το ξέρω (και χωρίς να το έχω συμφωνήσει με τα υπόλοιπα μέλη της), επειδή απλά και μόνο, μία στο τόσο (ή και συχνότερα, κάποιοι άλλοι) αναρτώ ένα post, μία σκέψη, μία φωτογραφία, μια μαλακία στο κάτω-κάτω; Αποκτώ κάποια ιδιότητα και κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, χάριν και μόνο μιας συνήθειας, μιας έξης, της μικρής ή μεγάλης ανάγκης για έκφραση, για επικοινωνία, για αναζήτηση; Είναι η συγγραφή και η διατήρηση ενός blog ένα ειδοποιό γεγονός που με καθορίζει ως άνθρωπο σε τούτη δω την κενωνία; Ή μήπως είναι απλώς μία από τις πολλές και ποικίλες διεξόδους που βρίσκουν όλα όσα -ούτως ή αλλως- με καθορίζουν ως άνθρωπο; Τα οποία, προφανώς, και δεν επιμερίζονται. Ίσως μάλιστα, δεν έχει νόημα και υπόσταση το καθένα από μόνο του.
Και ιδού κάποιες γνώμες που μάζεψα πάλι:
"Tα blogs γιά μένα είναι ένα από τα ωραιότερα και γνησιότερα πράγματα που δημιούργησε η εποχή μας μέσα σε ένα μέσο όπως το ίντερνετ που γιά μένα τουλάχιστον έχει αντικαταστήσει ένα μεγάλο μέρος των εντύπων, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης που θα κατανάλωναν υπό άλλες συνθήκες το χρόνο μου. Εχουμε πήξει στους μιντιοκολοσσούς και στους επίδοξους “θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη” ακόλουθούς τους, σε μιά στυλιζαρισμένη και πάρα πολλές φορές κακόγουστη απεικόνιση των όσων συμβαίνουν, στην ασταμάτητη προσπάθεια γιά να μεταβληθούμε όλοι μας σε ασήμαντα και αναλώσιμα στοιχεία μιάς επίπλαστης πραγματικότητας.
Ναι, χιλιάδες πράγματα μπορεί να συμβαίνουν, αλλά τι έχει στ΄αλήθεια σημασία; Σκέψου πόσοι προσπαθούν να μας κάνουν να υμνήσουμε τη γκλαμουρο- πραγματικότητα που πιστεύουν οτι ζούν, προσπαθώντας να μας επιβάλλουν ιδέες και απόψεις και αγνοώντας το οτι έχουμε το δικαίωμα να μη μας ενδιαφέρουν όλα αυτά ούτε στο ελάχιστο. Ετσι το blog είναι η μικρή, προσωπική αντίσταση του καθενός μας σ’ όλον αυτόν τον ορυμαγδό.
Υπάρχει η ανάγκη να πείς και να γράψεις κάποια πράγματα, κι ας στείλεις αυτό που περιέγραφα σ’ ένα παλιότερο ανέκδοτο μπαντουκοάσμα “ραδιοκύματα στο πουθενά”. Κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, έρχεται μιά μικρή, αναπάντεχη έκπληξη και καταλαβαίνεις οτι δεν είσαι μόνος - κι αν αυτό δεν είναι ένας μικρός θρίαμβος απέναντι σ’ όλους αυτούς κι όλα αυτά που προσπαθούν να σε κάνουν να νοιώσεις μόνος, ασήμαντος κι οτι υπάρχεις καταχρηστικά σ’ αυτή τη γή, τότε τι είναι; Και πως από την άλλη ξεχωρίζεις το γνήσιο από το φτιαχτό σ’ όλη αυτή την ιστορία, από όλες τις διασημότητες που θέλουν να δείξουν το πόσο μοντέρνα σούπερ κουλ γουάου άτομα είναι και θα βάλουν κάποιους άλλους να φτιάξουν ένα blog γιά λογαριασμό τους ώστε να “διαμορφώσουν το επιθυμητό προφίλ”, χωρίς φυσικά να έχουν ιδέα γιά το τί γράφεται εκεί μέσα;
Τα άτακτα παιδιά της γενιάς μας είχαν να αντιμετωπίσουν ένα διαφορετικού είδους μπλοκάρισμα. Μεγαλώνοντας σε μιά εποχή που η πληροφορία ήταν σπάνιο και πολύτιμο είδος, ανέπτυξαν την ικανότητα να τη μαζεύουν και να την αξιοποιούν από οπουδήποτε. Ξαφνικά ο κόσμος άλλαξε, όλα άρχισαν να πηγαίνουν πιό γρήγορα και γεμίσαμε πληροφορία από εκεί που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε οτι υπάρχει. Πολλοί κόλλησαν, φρίκαραν, απογοητεύτηκαν, αποσύρθηκαν. Αυτό που ξαφνικά απέκτησε σημασία δεν ήταν η ικανότητα να μαζεύεις την πληροφορία όσο η ικανότητα να φιλτράρει κανείς όλο αυτό τον όγκο πληροφοριών και να κρατάει μόνο αυτά που γιά τον άλφα ή βήτα λόγο είναι σημαντικά γιά αυτόν.
Το blog είναι και ένα μέσο γιά να δείξουμε τι έχει στ’ αλήθεια σημασία γιά εμάς και να συνειδητοποιήσουμε οτι δεν είμαστε οι μόνοι που πιστεύουμε κάποια πράγματα. Ολο αυτό το μπλοκάρισμα που περιέγραψα νομίζω οτι εμπόδιζε και εμποδίζει κόσμο να βγάλει αυτά που έχει μέσα του, αλλά ας μην ξεχνάμε οτι μπορεί να έχουμε και μιά γερή συγκρότηση που θα μας επιτρέψει να έχουμε ένα πολύ δυνατό φίλτρο και να βγάλουμε οτι έχουμε να πούμε παλεύοντας κάθε μέρα σ’ έναν κόσμο που επιμένει να στραβώνει γιά χίλιους δυό λόγους".
Γιώργος Μπαντούκ Αποστολάκης, από συνέντευξη στο μπλογκ της Λοκαντιέρας/Μιραντολίνας, Λαμπρινής Χ.Θωμά
"Ο κάθε σοφός αλλά και ο κάθε ηλίθιος μπορεί να έχει ένα blog. νομίζω ότι ο απόλυτος εκδημοκρατισμός έχει οδηγήσει σε μια παλίρροια, όπου είναι εύκολο να πνιγεί κανείς".
Ράσελ Τζάκομπι, από σταχυολόγημα 'επώνυμων' σχολίων στη LiFO
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου