απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας

"Ήμουν από αυτούς που ως υπουργός Υγείας όχι μόνο συμφώνησα να έρθει ο Γιώργος Λούκος ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, αλλά έβαλα πολύ μεγάλη πλάτη".
Νικήτας Κακλαμάνης

Αυτό θα πει γενναιοδωρία αχάριστοι Αθηναίοι. Κι αφού ποτέ δεν το εκτιμήσατε, γι αυτό είναι εδώ ο Δήμαρχος, να το βροντοφωνάξει και να το ξέρετε (και φυσικά, να έχει ισχυρό -πλην χυδαίο- άλλοθι απέναντι σε οποιαδήποτε καταγγελία ή έστω μουρμούρα τον θέλει ανταγωνιστή του Λούκου και σαμποτέρ του Φεστιβάλ Αθηνών). Και έτσι, μπορεί να γίνει πλέον αντιληπτό και πλήρως κατανοητό, ότι η περίφημη διαπλοκή δεν περνάει μόνο μέσα από τα μαύρα χρήματα της Siemens, ούτε σταματάει στις (έωλες) μομφές κατά του Ζαχοδίαιτου πολιτιστικού μοντέλου. Το πιο αστείο, όμως, είναι ότι ο διαπλεκόμενος -προκειμένου να σώσει το τομάρι του (όπως π.χ. ο Τσουκάτος)- φτάνει να μεταχειρίζεται την εμπλοκή του και ως άλλοθι. Είναι, πραγματικά, αστείο όμως;...

[ μ'αυτά και μ'αυτά, το πανηγύρι ολοκληρώνεται και έχουμε πλέον μια πλήρη εικόνα όσο αφορά τη διαδικασία, τις κινήσεις, τις προθέσεις, τα κίνητρα και το κόστος της όλης ιστορίας. and the circus leaves town... ]